Paper Abstract
در دهه اخیر، تمرکز پژوهشی ایمنی ترافیک از مدیریت ایمنی واکنشی به سمت روش‌های پیشگیرانه سوق پیدا کرده است. در راستای به‌کارگیری روش‌های پیشگیرانه، استفاده از داده‌های تلفن هوشمند به عنوان شاخص جایگزین ارزیابی ایمنی معابر می‌تواند به عنوان مکملی برای روش‌های سنتی ارزیابی ایمنی تلقی شود. در پژوهش حاضر، از اطلاعات مستخرج از داده‌های تلفن همراه جهت پیش‌بینی تعداد تصادفات قطعات راه به عنوان یک روش پیشگیرانه استفاده می‌شود. در این راستا، مسیرهای رفت و برگشت یک معبر شریانی اصلی در جه یک شهر مشهد که دارای شرایط آمارگیری با استفاده از تلفن هوشمند بود، جهت ساخت چندین مدل آماری (پواسون، دوجمله‌ای منفی، پواسون با صفر آماهیده، دو جمله‌ای منفی با صفر آماهیده) انتخاب شد. نتایج حاکی ازآن بود که مدل رگرسیون پواسون با مقدار ثابت در هر دو مسیرمورد مطالعه به عنوان مدل برتر شناخته شد.با رتبه بندی مسیر های مورد مطالعه، براساس تعدادنقاط حادثه خیز به دست آمده از تصادفات مشاهده شده و تصادفات پیش بینی شده توسط مدل های برتر، مسیر رفت بلوار طبرسی شمالی شهر مشهد به عنوان حادثه خیز ترین مسیر مورد مطالعه شناخته شد که این موضوع نمایانگر این است که داده های به دست آمده از تلفن همراه هوشمند رامی توان به عنوان شاخص جایگزین ارزیابی ایمنی معابر جهت رتبه بندی معابر حادثه خیزشهری به کاربرد.
