Paper Abstract
مشکلات ناشی از افزایش استفاده از خودروهای شخصی در کلانشهرها موجب شده که سیاستگذاران و مدیران شهری به دنبال شیوه‌های نوین حملونقل غیرموتوری در شهرها باشند. یکی از سیستم‌های جدید این حوزه سیستم دوچرخه‌های الکتریکی و اسکوترهای برقی اشتراکی می‌باشد. میزان کارایی این سیستم وابستگی زیادی به تصمیم‌گیری سیاستگذاران و برنامه‌ریزی دقیق آن‌ها در بخش‌های مسیریابی و مکان‌یابی مناسب این رویکرد حمل‌و‌نقلی سازگار با محیط زیست دارد. در این مقاله نخست معیارهای مکان‌یابی ایستگاه‌های دوچرخه الکتریکی و اسکوترهای برقی اشتراکی توسط متخصصین حملونقل و ترافیک و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اولویت‌بندی شده‌است. بر این اساس معیارهای تراکم جمعیت، شبکه معابر، نزدیکی به ایستگاه‌های حملونقل عمومی، موقعیت پارکینگ‌های عمومی و کاربری‌های شهری با یکدیگر مقایسه شده‌اند. در نهایت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مکان‌های مناسب جهت ایستگاه‌های دوچرخه الکتریکی و اسکوترهای برقی اشتراکی بر اساس معیارهای مدنظر تعیین شده‌اند. استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی امکان ورود لایه‌های اطلاعاتی مختلف به روند تحلیل را فراهم نموده که این مورد از مهمترین مزایای مدل مذکور می‌باشد.
