Paper Abstract
در سالهای اخیر تحقیقات فراوانی بر روی اثرات تقویتکنندگی گرافناکساید در کامپوزیتهای سیمانی انجام شدهاست. اما صرفنظر از اثرات مطلوب گرافناکساید، موردی که استفاده از آن را با محدودیتهایی مواجه کرده است، عدم پخششوندگی یکنواخت و پایدار این نانوصفحات در کامپوزیتهای سیمانی بودهاست. در این تحقیق، تاثیر پوزولان خاکستربادی و فوقروانکننده پلی کربوکسیلات اتر بر پخشپذیری و پایداری نانوصفحات گرافناکساید در آب و محیط قلیایی سیمانی بررسی شده است. پخشپذیری این نانوصفحات با استفاده از تحلیل نتایج مشاهدات چشمی و طیفسنجی مرئی-فرابنفش بررسی گردید. نتایج آزمایشها حاکی از ارتباط بین حضور پوزولان خاکستر بادی و نانوصفحات گرافن اکساید به صورت افزایش کلوخهشدگی گرافناکساید با حضور و افزایش مقدار خاکستربادی در هر دو محیط آبی و قلیایی سیمانی بودند. اما با افزودن فوقروانکننده پلیکربوکسیلاتاتر، به عنوان یک عامل پخشکننده دیگر با مکانیزم ایجاد ممانعت فضایی و بارهای الکترو استاتیک، پخششدگی نانوصفحات گرافن اکساید به شدت افزایش یافت. این بهبود در پخشپذیری نانوصفحات در حضور پلی کربوکسیلات اتر و خاکستربادی از نظر پایداری زمانی نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد. نتایج این تحقیق میتواند به ایجاد بستری برای استفاده مناسب و بهینهتر نانو مواد در کامپوزیتهای سیمانی کمک نماید.