Paper Abstract
پژوهش حاضر با رویکرد آزمایشگاهی به مطالعهی رفتار ستونهای فولادی پرشده با بتن (CFT) تحت بار خارج از مرکز پرداخته است. در این پژوهش 8 نمونه ستون CFT با مقطع ششضلعی و با طول 150 سانتیمتر تحت آزمایش قرارگرفته است. بتن مورداستفاده بهعنوان هستهی مقطع از نوع بتن ساده و بتن الیافی بوده است. تغییر مکان در راستای محور طولی برداشت شده و نمودار نیرو- تغییرمکان محوری برای تمامی نمونهها رسم شده است. همچنین برای نمونهی تحت فشار خالص، سختی و ضریب کشسان برای عملکرد همزمان فولاد و بتن به دست آورده شده است. در ادامه پژوهش نیز با استفاده از آییننامه طراحی سازههای فولادی (مبحث دهم مقررات ملی ساختمان) ظرفیت نمونهها بهدستآمده و با ظرفیت باربری حاصل از آزمایش، مقایسه شده است. بر اساس مقایسهی نتایج آزمایشگاهی مشخص شد در ستونهایی که تنها تحت بار محوری خالص میباشند، افزایش مقاومت هستهی بتنی بهطور قابلتوجهی ظرفیت باربری نمونهها را افزایش میدهد بهطوریکه افزایش حدوداً %50 مقاومت هستهی بتنی سبب افزایش حدوداً %20 ظرفیت باربری نمونه میشود؛ اما با افزایش لنگر خمشی این اختلاف به مقدار زیادی کاهش مییابد.