Paper Abstract
منابع محدود و تجدیدناپذیری سوخت‌های فسیلی و اثرات سوء آن بر محیط زیست، کشورهای مختلف را به استفاده از انرژی‌های پاک از جمله انرژی باد سوق داده است. امروزه توربین بادی یکی از مهم‌ترین ابزارهای تبدیل انرژی باد به انرژی برق قلمداد می‌شود که گسترش روزافزون استفاده از آن ضرورت تحقیق در مورد جنبه‌های مختلف کارکرد این ابرسازه را توجیه می‌نماید. پدیده‌هایی مانند وزش باد و لرزش زمین موجب ارتعاش اجزای مختلف این سازه میگردد که نتیجه آن، کاهش بازدهی و گاه تحمیل خسارات و هزینه‌های زیاد به اجزای مختلف توربین بادی می‌باشد. یک راه منطقی رفع این مشکل، کاهش ارتعاشات توربین بادی با استفاده از میراگرها می‌باشد. با استناد به پژوهش‌های پیشین، میراگر جرمی تنظیم شونده (TMD) یک ابزار مناسب برای کنترل ارتعاشات در سازه‌های مختلف بوده است. در این مقاله، پاسخ‌های لرزه‌ای ناشی از زلزله در حالت با و بدون قرارگیری میراگر TMD در توربین بادی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. برای انجام این کار، سازه در نرم‌افزار OpenSees مدل‌سازی شده و تحت اثر رکوردهای زلزله، تحلیل تاریخچه زمانی میگردد. پاسخ‌های نیرویی و تغییرمکانی حاصل از تحلیل در دو حالت با و بدون وجود میراگر TMD مقایسه شده و تاثیر وجود میراگر بررسی میگردد. نتایج عددی نشان می‌دهد، وجود میراگر سبب کاهش تغییرمکان‌ها و نیروی برشی در بالا و پایین توربین بادی میگردد. این نتایج مثبت، منجر به بهبود رفتار ارتعاشی سازه و در نتیجه افزایش طول عمر توربین بادی می‌شود.
