Show
Abstract
واکنشهای شیمیایی بین یونهای سولفات موجود در منابع سولفاتی و ترکیبات خمیر سیمان هیدراته شده، با تشکیل ترکیبهای انبساطی گچ و اترینگایت باعث ایجاد فشار بلورها، تنشهای انبساطی و در نهایت جداشدگی و تخریب خمیر سیمان میشوند. روشها و استانداردهای مختلفی در دنیا برای ارزیابی مقاومت مواد پایه سیمانی در برابر حملهی سولفاتی وجود دارند که متداولترین و مشهورترین روش حال حاضر، استاندارد ASTM C1012 میباشد. برای ارزیابی نهایی نتایج طبق این روش، به 12 تا 24 ماه زمان نیاز است. در این پژوهش با هدف کاهش مدت زمان ارزیابی، روش پیش آماده سازی با چرخهی تر و خشک شدن متوالی نمونهها در محلول سدیم سولفات در کنار روش استاندارد ASTM C1012 بر روی چند طرح مخلوط و برای مدت زمان 6 ماه به کار گرفته شدند و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه گردید. همچنین آزمایشهای تغییرات جرمی، مقاومت فشاری، سرعت پالس التراسونیک عبوری و تحلیل XRD در کنار آزمایش اندازهگیری تغییرات طولی برای اطمینان از تشکیل ترکیبهای انبساطی و مقایسه میزان آنها در نمونهها صورت پذیرفتند. نتایج پژوهش مبین آن است که در روش پیش آماده سازی، مقدار انبساط نمونه های منشوری طرح مخلوطهای مورد بررسی بین 5/3 تا 9 برابر مقدار انبساط نمونه ها طبق روش استانداردASTM C1012 می باشند.
حملهی سولفاتی خارجی; حملهی سولفاتی اترینگایت; تسریع حملهی سولفاتی; مقاومت سولفاتی; دوام بتن