Show
Abstract
پدیده خوردگی از موارد مهم چالش برانگیز در عملکرد و سلامت سازه¬ها است. با توجه به گسترش استفاده از تیرورق در سازهها، خوردگی در جان این عضوها باعث کاهش مقاومت فشاری و فروریزش سازه میگردد. در اين پژوهش سعي بر تقويت برشي تيرورقهاي داراي خوردگي با استفاده از الگوهاي مختلف سختكننده شده است. برای اینکار، نمونهها در نرمافزار اجزای محدود آباکوس مدلسازی و تحلیل میگردد. خوردگی از نوع شیاری و موضعی مثلثی انتخاب شده است. در صورت از بین رفتن اتصال بال بالا و جان میتوان با استفاده از سختکننده قائم کاهش مقاومت ناشی از خوردگی را جبران نمود. خوردگی مثلثی در قسمت بالای جان میتواند تا 35 درصد مقاومت تیرورق را کاهش دهد. با استفاده از سختکنندههای افقی و قائم این مقدار کاهش مقاومت را میتوان جبران کرد.
تیرورق; خوردگی شیاری; خوردگی موضعی; سختکننده; تقویت برشی